Zo ging dat nog in 1987 in de Sovjet-Unie: 1 kopeke voor een glas water (met bubbels), 3 kopeken als je er ook wat siroop in wilde. Ik vond het toen zo normaal, dat ik niet het lagere deel heb gefotografeerd, daar waar een glas stond (een glazen glas, geen plastic), en waar een minuscuul fonteintje zat waar je dat glas boven kon omspoelen.
Ik vond wel een plaatje van zo'n automaat op internet, tussen foto's van vervallen fabieken:
In een oude Ogonjok las ik dat de automaten opkwamen onder Chroesjtsjov. Hij was in 1959 in de Verenigde Staten en was onder de indruk van de maïsproductie, en van de automaten voor koffie, frisdrank, pasfoto's enzovoort. "Je gooide er geld in, het product viel naar beneden, je consumeerde het en het plan was vervuld", aldus Ogonjok. Een jaar later stonden er in de Sovjet-Unie al 10.000 waterautomaten.
Misschien was het niet enorm hygiënisch, maar ik dronk er regelmatig een glaasje aan. Van grote steden krijg je dorst. En zo heb ik, begrijp ik nu, regelmatig het plan vervuld, zo niet over-vervuld.
