Andermans veren

Daar wil ik toch even mee pronken. Het boek dat ik vorig jaar vertaald heb, Ik zal er zijn van Holly Goldberg Sloan, kreeg afgelopen zaterdag de Gouden Lijst voor het beste vertaalde boek voor de leeftijdscategorie 12 tot 15 jaar. (Er is ook een Gouden Lijst voor het beste Nederlandse boek; dit jaar was dat Rotmoevie van Marian De Smet). Ik zal er zijn is dus niet het best vertaalde boek - dan  had ik met mijn eigen veren kunnen pronken - maar het beste vertaalde boek.

Nu was ik toevallig even in Nederland en kon ik naar de prijsuitreiking, terwijl de schrijfster er niet was. Wat ook weer niet zo vreemd is aangezien ze in Amerika woont. Die middag kon ik samen met Querido-redacteur Dik Zweekhorst (superredacteur overigens), pronken met de prijs die we geen van beiden hadden gewonnen. Maar we hebben er wel een bijdrage aan geleverd, en kregen een heuse oorkonde. Die staat niet op de foto, want de echte Gouden Lijst is stukken mooier. 

Op het dak

Overdag, van 7 tot 19 uur om precies te zijn, kun je bij ons het dak op. Er zijn een heleboel waslijnen, en er is uitzicht. Kan ik zien hoe de bouw vordert van de Toulouse School of Economics (ja, die heeft een Engelse naam), en of de Pyreneeën te zien zijn (deze keer niet).

En dan denk ik aan Karlsson van het dak, en aan Pluk van de Petteflet en vraag me af of het tijd wordt voor een nieuwe kinderboekendakheld. Misschien moet ik de volgende keer niet de camera meenemen, maar pen en papier.