vrijdag 23 maart 2012

Wortels en takken


Mirande ligt net als Toulouse in de regio Midi-Pyrenées en dus geldt ook voor ons niveau écarlate (scharlakenrood) van het plan Vigipirate, het hoogste waakzaamheidniveau. Daarna rest alleen niveau noodtoestand.
Ook nu Mohamed M. dood is, geldt het niveau nog. Om de lokale scholen staan nog steeds dranghekken en hangen er roodwitgestreepte plastic banden. De weg voor de openbare lagere school is zelfs afgesloten. Of die hekken iets zouden uitrichten tegen een gewapende fanaat betwijfel ik, maar niks doen kan ook niet en meer doen zou vreemd zijn. De politie kan beter op andere plaatsen extra waakzaam zijn.
Vanaf alle kranten kijkt het lachende hoofd van Mohamed ons ondertussen aan, en ik kan het niet helpen ook aan zijn moeder te denken, en niet alleen aan zijn zeven slachtoffers en al hun dierbaren.
Op de begrafenis van de drie vermoorde militairen sprak president Sarkozy over de republiek, waar Français de souche en Français de branche samenleven: rasechte Fransen (souche betekent o.a. wortel, stam of oorsprong) en nieuwe Fransen, letterlijk tak-Fransen. Aangegroeide Fransen?
Kun je ooit een rasechte Fransman worden als je hier niet geboren bent? Kun je een rasechte Fransman worden als je hier geboren bent, maar je ouders niet? Zowel de drie militairen als hun moordenaar hadden (voor-)ouders van buiten Frankrijk. De drie die in het leger gingen werden, in ieder geval na hun dood, Français de branche. Hun moordenaar een Français d’origine algérienne.
En de souche lijkt er niets meer te zijn.