Onlangs vond het XYZ-festival weer plaats, het festival waar elk jaar mooie nieuwe woorden (uit-)gevonden worden. Ik schreef er vorig jaar al over, toen phonard de winnaar was. De winnaar van dit jaar is het woord attachiant. Dat is iets lastiger uit te leggen dan een phonard (vervelende mobiele beller). Attachiant komt van attachant (innemend, lief) en chiant (strontvervelend). Iemand die attachiant is, is dus tegelijk lief en strontvervelend ofwel (zo luidde de uitleg in de krant): een vervelend iemand waar je toch niet zonder kunt.
Ik zag daar niet meteen een persoon bij, maar moest eerlijk gezegd wel meteen aan hond Bella denken. Ook de katten kunnen behoorlijk attachiant zijn als ze luid spinnend op mijn toetsenbord gaan liggen.
Hoe je het moet vertalen is een tweede. Ik dacht aan een combinatie van vervelend + vertederend (vervederend? vertedend?), maar dierblaar geeft het dubbele gevoel misschien beter weer.
Op de dag dat ik over deze woordwinnaar las, las ik toevallig ook over de woord van het jaar wedstrijd van van Dale in Nederland. Het grote verschil is, dat je bij XYZ woorden uitvindt, terwijl de Nederlandse wedstrijd alle nieuwe woorden - die dus al uitgevonden zijn - inventariseert. Een cultuurverschil in taalomgang.
Terwijl je bij de van Dalewedstrijd nog t/m 19 december kunt stemmen, is ondertussen (door wie en waar is me niet duidelijk) elders al het mooiste nieuwe woord van 2011 verkozen: wildbreien.
Binnenkort moet daar ook een Frans woord voor komen, want het wordt hier in Mirande tijd voor een beetje guerilla-, graffiti- ofwel urban knitting. Aangezien de Amerikanen - de uitvinders van het fenomeen - het ook hebben over knittivism, denk ik aan tricotisme. Ik heb de breinaalden al tevoorschijn getrokken.
