Pinksterbloem

Ik heb misschien de indruk gewekt weinig van bloemen en planten te weten. Dat klopt ook wel, in ieder geval zo ver het gekweekte planten betreft. Maar als kind kende ik veel wilde bloemen bij naam. Ik droogde ze zelfs soms, enigszins in het geniep want ik kende niemand anders van mijn leeftijd die dat deed en ik voelde me zonder dat al een buitenbeentje.Waarschijnlijk onterecht, maar zo gaat dat soms.
Zonder enige directe aanleiding komen die bloemennamen soms terug, al heb ik al vele jaren niet meer in mijn wildeplantenboekje gekeken. Tormentil, denk ik dan zomaar. Of: look zonder look. Knoopkruid. Jacobs kruiskruid. Afijn, zo kan ik nog wel even doorgaan.

Dit weekend - ik wandelde voor de verandering op een heel andere plek - schoot me opeens de naam longkruid te binnen, toen ik naar bijgaand plantje stond te kijken. Ik was verbaasd dat ik naam en bloem correct met elkaar in verband wist te brengen (ik heb het daarna middels google gecheckt, dus doe geen moeite).

Ondertussen bloeit overal de pinksterbloem overvloedig. Zelfs in Nederland doet-ie dat voor pinksteren, maar hier al helemaal. Het duurt nog een maand voor het Pasen is.
Terwijl het opeens lente, bijna zomer was en het weer veel te mooi om meer dan strikt noodzakelijk aan een computer te zitten, haalde ik onkruid weg in Barcugnan, en maaide een deel van het gras. Maar de pinksterbloemen bij de vijgenboom wegvagen, dat kon ik niet over mijn hart verkrijgen.