Sinds september zing ik eindelijk weer eens in een koortje. Niks Russisch, wel veel sacraals, afgewisseld met een eeuwenoud liefdesliedje of een oud gedicht op hedendaagse muziek. Alles vierstemmig en soms ook meer, maar dat laatste is niet de bedoeling en klinkt dan ook niet goed. Leuk is het wel.
Onze juf Cécile heeft een prachtstem. Ik heb haar net beluisterd op myspace; het lukt me niet de muziek meteen op mijn blog te zetten, maar wie (bijvoorbeeld op deze druilerige zondag) zin heeft in iets moois moet beslist even op de link klikken. Ik ben helemaal in de ban van het Requiem van Alain-Paul Gaillot (nummer 2 op de lijst), een jonge componist uit de Midi-Pyrenées.
