Her en der in het zuidwesten van Frankrijk staan huisjes die een beetje aan dat van Baba Jaga doen denken. Baba Jaga is een Russische heks die in een hut op pootjes woont. Die hut kan vrij makkelijk van plaats veranderen, iets wat de Franse gebouwtjes - ook al hebben ze ook pootjes - niet kunnen. Ze staan soms al honderden jaren op dezelfde plek.Pigeonniers heten ze. Duiventil, vertaalt van Dale, en het kan ook nog zolderwoning of engelenbak betekenen. Ik heb pas onlangs ontdekt waarom ze ooit in zulke grote getale gebouwd zijn; ik dacht altijd dat het gewoon een enigszins frivool duivenonderdak was.
De duiven hadden er inderdaad een mooi onderdak, één- of tweehoog, maar doordat ze tegelijkertijd de benedenboel onderpoepten, zorgden ze tevens voor de productie van stikstofrijke mest, die colombine werd genoemd. Handig vind ik dat, zo'n duivenstal. Multifunctioneel en nog mooi ook.
Hij stond op pootjes, zodat roofdieren niet makkelijk binnen konden dringen. De eigenaren konden er natuurlijk wel in. Dat die regelmatig een duifje opaten spreekt voor zich.
Met de opkomst van allerlei kunstmesten raakten de pigeonniers in verval. Tegenwoordig worden ze met diverse subsidies weer opgeknapt.Maar ze kunnen nog steeds niet lopen.
