dinsdag 15 juni 2010

Bekentenis

Ik moet wat bekennen.
Ik heb van mijn 7e tot 18e levensjaar in Venlo gewoond. De eerste klas lagere school heb ik in Breda doorlopen, maar daarna ben ik opgeleid te V. Daar wordt je geen échte Venlonaar mee natuurlijk (constateer ik nu met opluchting), maar toch.
Ik heb ook niet bij hem op school, laat staan in de klas gezeten, maar ik ken wel iemand wier broer bij hem in de klas gezeten heeft.
De kans dat ik in de klas heb gezeten bij mensen die op G.W. hebben gestemd is bovendien groter dan bij een generatiegenoot die is opgegroeid in, pak 'm beet, Castricum.

En ik kreeg juist steeds meer waardering voor Venlo, voor Limburg en voor het dialect, dat ik als kind zo stom vond. Met steeds meer liefde dacht ik aan de vlaai, de joekskapel en het jammerdal. En nu?

Ik zit er maar mee. Als jonge Duitsers bijna 70 jaar later de Tweede Wereldoorlog nog steeds wordt verweten, draag ik dan ook - als 20-procents* Venlonaar - schuld aan de politieke denkbeelden of het succes van Geert W.?

Ik kon er even niet van bloggen.


*20% is het percentage dat ik van mijn leven zo ongeveer full time in Venlo heb doorgebracht, en aangezien mijn ouders geen geboren Venlonaren waren heb ik er verder niks bijgeteld.