Vandaag vindt de tweede ronde van de Oekraïense presidentsverkiezingen plaats. Ik zag dat Le Monde en ons eigen NRC Handelsblad gelukkig zijn opgehouden met die malle simplistische verdeling in de “pro-russische” kandidaat Janoekovitsj en de “pro-europese” Timosjenko. De Franse radio, dat wil zeggen France Inter, deed het helaas nog wel. En het Franse televisiejournaal maakte het helemaal bont, die hadden het over “de Russische kandidaat Janoekovitsj". Wel ja!
Zo gaat dat met tv-nieuws: oversimplificeren en ultrasamenvatten. Pas als je zelf ook iets van het onderwerp weet, valt het op. Dat hou ik altijd in het achterhoofd bij al die berichten over zaken en landen waarover ik weinig tot niets weet. Geen tv-nieuws meer bekijken - ik heb het me al vaker voorgenomen.
Een paar jaar geleden had ik een flink discussie (per mail) met enkele mede-redactieleden van het Ruslandtijdschrift Prospekt. Ik vond het portret van Timosjenko door een van mijn collega’s te positief. Wat ik me vooral herinner is dat mij vervolgens werd verweten dat “wij” (= alle vrouwen, hoewel ik toch echt namens mezelf schreef) gewoon jaloers waren, omdat Timosjenko een mooie vrouw was. Alweer wel ja!
Ten eerste zie ik graag mooie vrouwen, en vind ik het leuk dat een bijna-leeftijdsgenote er ook nog zo goed uit ziet (ja, dat ‘ook’ heb ik daar bewust geschreven), en zo’n hoge functie heeft bereikt (zonder ‘ook’ deze keer). Wat niet betekent dat ik haar blindelings (of juist niet blindelings, nu we het over uiterlijk hebben?) steun, alleen maar omdat ze vrouw is.
Ten tweede zou ik een man nooit verwijten dat hij kritiek heeft op, nou, wie zal ik nemen, vooruit: Wouter Bos, puur uit jaloezie op diens door menigeen gewaardeerde kont.
En ten derde had ik het in die discussie over Timosjenko’s duistere zelfverrijking in het Oekraïense gasbedrijf (de gasprinses wordt ze ook wel genoemd), en niet over haar folkloristische vlecht.
Er is nog een flinke weg te gaan wat betreft gelijkheid der sexen. En ik maar denken dat het ging over politieke visie. Overigens is het ook opvallend dat Timosjenko ‘Julia’ wordt en ik voor Janoekovitsj moest googelen (o ja, Viktor). Zoals Royal ‘Segolène’ of ‘Ségo’ werd, maar Sarkozy niet Nico (wel ‘Sarko’ trouwens).
Ondertussen vraag ik me af of het veel uit maakt voor Oekraïne: Timosjenko of Janoekovitsj. En of er eigenlijk wel eerlijke en oprechte politici bestaan, waar ook ter wereld. Wat niet wegneemt dat ik nu best even in Oekraïne zou willen zijn.
