maandag 28 juli 2008

Léon


Als het even kan ga ik vroeg wandelen met de honden. Zeker als het mooi weer is. Mijn oudere dorpsgenoten zijn altijd vroeger op dan ik. Vanmorgen kwam ik eerst Roland tegen, die zijn graafmachientje alweer ging stallen nadat hij de brug beneden had schoongemaakt.
George had ganzen en koeien al gevoederd. Hij is al vijftien jaar met pensioen. Iets verderop liep Léon - 85 jaar en ook al lang met pensioen - met een hooivork over de schouder. De laatste keer dat ik hem tegenkwam liep hij rond met een zeis; nu ging hij dat wat hij gezeisd had omkeren. Léon moet werken zegt hij, want wat moet hij anders en trouwens, zijn zoon kan helemaal niet omgaan met een zeis.
Léon werkt alleen niet meer met landbouwmachines, sinds hij in 1991 met zijn vest in ééntje vastraakte, er doorheen getrokken werd en er in zijn blootje weer uitkwam.
‘Alles was weg: mijn kleren, mijn ondergoed, mijn riem … alleen mijn kaplaarzen had ik nog aan,’ vertelt hij.

Dan kun je inderdaad maar beter met zeis en hooivork werken.

feestzalen (3)


Dit is één van mijn favorieten.
Veel feestzalen hebben ook een zekere sovjetschoonheid.

vrijdag 25 juli 2008

feestzalen (2)



Ik hou van feestzalen. Waarschijnlijk omdat ze er helemaal niet feestelijk uitzien.

feestzalen (1)


Onze feestzaal wordt verbouwd. Hij voldoet namelijk niet meer aux normes. Die verbouwing gaat zo'n acht maanden duren zeggen ze. Geen feesten dus dit jaar.

donderdag 24 juli 2008

muziek

We waren even in Nederland – verjaardagen en zo. In de auto hoorden we de Tourradio. Steeds weer diezelfde liedjes, zoals ze die twintig, dertig jaar geleden ook al speelden. Alsof er helemaal niks veranderd is en ze in Hilversum nog steeds alleen maar de cd-set Vive la France hebben.
Zeker drie keer Gérard Lénorman gehoord met zijn presidentswens. Ook Michel Fugain et zijn Big bazar blijft populair. En we luisterden niet eens dagelijks naar de radio.
Dit artikel http://www.vk.nl/fransemuziek deed me goed, al noemen ze Têtes Raides niet. Voor de dieper geïntereseerde: bij correspondent Olivier van Beemen kun je vaak iets leuks horen op zijn parijsblog (http://www.parijsblog.nl). Hij verwijst ook door naar de site van fluistermeisjesfan Guuzbourg op www.fillessourires.blogspot.com.
Waarom zoveel Franse zangeressen overigens zingen met een kinderstemmetje is een van de prangende vragen waar ik ooit nog wel eens op terug zal komen.