zaterdag 9 februari 2008

Moderne hond

Vreemde honden hangen rond in de tuin. Er liggen bloeddruppels op de keukenvloer.
Hond Bella is loops.
Een dorp verder woont Simba. Simba is een stevige herder. Bella is een mooie herderin. Simba’s baas wil graag jonkies. Wij ook, maar hij meer.
‘En?’ vraagt Serge elke keer hoopvol als we hem tegenkomen.
Eindelijk kunnen we Serge bellen met het goede nieuws.

We laden Bella in de auto. Serge en Simba staan al te wachten.
Simba wil wel. Bella niet.
‘Kom even koffie drinken,’ zegt Serge. Hij sluit de honden op in een stal.
Simba wil niet meer zo. Bella nog steeds niet.
Ze kijken ons treurig na, hun voorpoten op de halve deur.

Na twee koffies staan Bella en Simba nog steeds even treurig in de stal.
Bella moet maar blijven logeren.
We aaien haar schuldbewust over haar kop.

‘En?’ vragen we de volgende dag, ook hoopvol.
Serge foetert op Simba. Die luilak begrijpt niet wat je met een loopse hond moet.
Bella springt razendsnel in de auto.

We blijven op en neer rijden. Simba bij ons. Bella weer bij Simba.

Serge roept vaak ‘allez Simba’. Ze doen niks

We drinken weer koffie.
Serge wijst op zijn andere hond, een kleine terrier, een vrouwtje.
‘Die wilde ook al niet,’ zegt hij treurig. Talloze keren heeft hij haar op het juiste moment bij een enthousiaste reu afgeleverd. Niks.
‘Vroeger,’ zucht hij, ‘dan zette je ze even bij elkaar en hup, klaar. Bevrucht. Die honden van tegenwoordig, die willen gewoon niet.’

Bella springt weer enthousiast in de auto. Lekker naar huis. Zonder reu. Bewust kinderloos. Een teef van deze tijd.