keuze

Zoon komt thuis met een formulier van zijn collège.
Of we wensen dat hij overgaat naar de derde klas, of vinden dat hij moet blijven zitten. En of we een keuzevak willen aankruisen.
‘Grieks!’ zeg ik verrast. ‘Ik wist niet dat dat aangeboden werd.’
‘Dat kan je ook niet kiezen,’ antwoordt zoon. ‘En een regionale taal trouwens ook niet.’

Dan blijven er nog maar twee keuzevakken over. Een daarvan, latijn, doet zoon al. Dan moet ik dus decouverte professionnelle aankruisen?
Nee, dat heb ik niet goed begrepen.
Zoon legt uit, dat hij dan latijn zou moeten laten vallen. Dat wil hij niet. En bovendien: dat mag niet.

‘Dus ik kan uit vier vakken kiezen, waarvan ik er twee niet kan kiezen omdat ze niet aangeboden worden en één moet kiezen omdat je dat twee jaar geleden al gekozen hebt, waardoor optie vier ook vervalt?’
‘Vul nou maar gewoon in,’ antwoordt zoon.